Salam dears… Korang suka melancong? Suka pergi jalan jalan tengok negara orang? Mesti suka kan? Mama pun opkos laa suka. Tapi sejak dah ada anak anak ni, walaupun dapat pergi ke luar negara secara percuma sekalipun tapi melancong tanpa anak anak, Mama pikir panjang sebelum pergi. Kalau travel tu atas sebab kerja atau atas nama blogger, haaa itu Mama ok. Sebab anggap sebagai cari rezeki untuk anak anak juga.
Ni dok terfikir benda ni sebab ada peluang untuk melancong jalan jalan ke satu taman tema di luar negara, tapi Mama berat hati nak pergi. Sebab membayangkan si kembar tiga ni pasti suka tempat tu. Tak sampai hati memikirkan Mama dok bergumbira berjoli katak disana, tapi anak anak dok rumah je huhuhu. Kalau Mama kat sana…konpem asyik dok teringat “Fahmi mesti suka ni”, “Faris kalau naik ni…”, “Fauzi mesti nak naik ni”. Pastu terbayang plak muka comel tanya “kenapa Mama tak bawa kita?”. Errr terus jadi tak semangat nak pergi tanpa anak anak!
Sanggup ke Melancong Tanpa Anak Anak?
Macam baru baru ni kan Mama dok cari gambar lama masa Mama ke London dulu, bila si kembar tengok gambar gambar tu terus diorang kata “alaa kenapa Mama tak bawa kembar tiga?” dan “bestnya Mama main salji…”. Walaupun Mama pergi sana sebelum kahwin, tapi bila anak anak tanya camtu terdetik juga lah rasa siannya anak anak aku, ntah bila laa nak dapat merasa.
(gambar dari Google)
Bayangkan kalau pergi tanpa anak anak, bila balik nanti kena sorok gambar jangan bagi diorang nampak dan tak boleh bercerita sangat kang jenuh nak menjawab “kenapa Mama tak bawa kita?”..”kita pun nak naik roller coaster tu juga”…wah bestnya tempat tu”. Ishhh aii cannot lah hehehe. Lebih sanggup tak pergi, daripada pergi melancong tanpa anak anak.
Masa Untuk Diri Sendiri
Ada kawan kata, sekali sekala kita perlu rehat…perlu “time off” daripada rutin harian. Dah penat kerja dan uruskan keluarga setiap hari, apa salahnya luangkan masa untuk diri sendiri saja pula. Mama ada je kawan kawan yang setiap tahun pasti akan buat “girl’s trip”, melancong dengan geng perempuan saja.
Bila tengok diorang travel camtu, Mama happy untuk diorang. Teringin pun ada juga. Tapi hakikatnya, Mama mungkin tak akan buat kot…sebab tak sanggup tinggalkan anak anak tanpa sebab. Bagi Mama, sekali sekala keluar tengok wayang seorang diri pun dah cukup sebagai “time off” dah hehe. Itu bagi diri Mama lah. Lain orang, lain cara kan?
Risau Tak Bertempat?
Lagi satu, Mama ni ada perasaan takut dan risau tak bertempat orang kata. Risau kalau masa Mama kat sana, jadi apa apa kat keluarga di sini. Tambah plak kalau masa tu kat luar negara, macam mana nak balik masa kecemasan tu kalau tak ada flight? Kalau flight delayed dan tak sempat sampai pada waktu kritikal, macam mana? Kalau dalam Malaysia je, ok lagi sebab banyak cara untuk travel. Boleh pandu kereta atau naik bas ke keretapi juga. Tapi bayangkan kalau masa tu jauh di China, dan tak ada tiket penerbangan nak balik secepat mungkin…haa macam mana?
Pernah sekali Mama ke Vietnam ikut company trip, dan si kembar tiba tiba demam masa tu. Ya Allah risaunya tak dapat nak cakaplah. Walaupun masa tu Ayah dan mak mertua Mama ada je untuk jaga diorang. Tapi…hati Mama tetap tak tenang! Siap menyesal sebab pergi masa tu tau hehe
Kalau pergi atas sebab KERJA, itu lain. Tapi kalau masa tu pergi untuk jalan jalan dan bersuka ria je, mungkin akan terdetik “kalau lah aku tak pi masa tu…”. Yes, kalau benda nak jadi, masa kita duduk kat sebelah anak pun boleh jadi. Kat mana mana dan bila bila masa benda boleh jadi. Tapi…sekurang kurangnya masa tu aku ada kat sebelah! Itu yang Mama selalu fikir.
Bagi Mama, kalau nak melancong happy happy tu, si kembar mesti ada sekali. Kawan baik Mama pun jenis yang perangai macam Mama ni, berat hati nak bercuti dan melancong tanpa anak anak. Dia tanya Mama, “kita ni bodoh ke?”. Ye lah, dapat travel free pun tak nak kan. Memang kadang kadang tu terfikir juga aku ni pelik ke sebab perangai macam ni? Korang pula macam mana?
6,162 total views, 2 views today
Kawan2 PC cakap ni sementara belum ada anak pergi jenjalan berdua puas-puas..nanti ada anak sangat susah,remeh dan tak bebas (PC terfikir..adakah anak itu beban..astarghfirullahaalaazim )..bagi PC seronok kalau berjalan bawa anak-anak..lebih meriah..lebih nikmat..kerana mereka kita..kita mereka..”me time”…ya perlu..cukup kalau anak-anak faham ibu ayah nak masa peribadi ketika atau untuk beribadah.. (kecuali berjemaah)..jadi kalau nama ada rasa begitu bukan 1 yang asing..
Bagi Mama, tak seronok melancong kalau anak anak tak ikut. Masa si kembar babies dulu kitorang mmg jrg jalan jalan sbb risau diorang mudah jatuh sakit. Tapi bila diorang dah umur lebih setahun, suka bawa diorang sbb seronok tengok diorang happy.
wahh..
memang anak kembar tiga nih..
titan recently posted…A Fullmetal Heart
Yup, memang kembar tiga 🙂
Betul tu. Mira pun kalau dulu suka hiking, treking gunung. Siap tergolek2 time nak turun. Waktu xpikir anak..
Tapi bila skrg anak dah ramai.. sedih pulak nak tinggal diorang berseronok 2-3 hari dgn kwn2.. kalau terpaksa sbb kerja nak buat mcm mana. Tapi kalau sesaje bukan sbb kerja.. ish..xsanggup aii
nor hazmira recently posted…OmegaGuard Shaklee
Kannn…berat hati bila fikir camtu kan
Biasanya kalau SA atas urusan office memang tak bawak anak la..tapi la ni dia dah besar rasa teringin nak bawak dia plak..rasa macam kureng je kalau pi obersea anak tinggal
Suria Amanda recently posted…Resepi Kupang Goreng Berlada..
Kan..rasa lagi best bawa anak